வையகம் காத்திடுவாய்!கண்ணா!மணிவண்ணா! என் மனச்சுடரே!ஐய நின்பத மலரே-சரண்ஹரி,ஹரி,ஹரி-என்றாள்! ...

துருபதன் மகளைத்-திட்டத்துய்மன் உடன்பிறப்பை,இரு பகடை என்றாய்-ஐயோ!இவர்க்கடிமை என்றாய்! ...

பீடையை நோக்கினன் வீமனும்-கரைமீறி எழுந்தது வெஞ்சினம்-துயர்கூடித் தருமனை நோக்கியே-அவன்கூறிய வார்த்தைகள் கேட்டிரோ? ...

நாயகர் தாந்தம்மைத் தோற்றபின் –என்னைநல்கும் உரிமை அவர்க்கில்லை ...

“வெந்த புண்ணில் வேல் பாய்ச்சலாமா? இந்தப் பாண்டவர்களை உன் தந்தை கண்ணுக்குக் கண்ணாகக் கருதவில்லையா? இவர்கள் உங்கள் சகோதரர்கள்தாமே? இவர்களை நாணி வெட்கப் பட வைக்கலாமா?” ...

“ஒருவன் ஆடப் பணயம் இன்னொருவன் வைப்பது எப்படி சரியாகும்?” என்று யுதிஷ்டிரன் கேட்ட கேள்விக்கு, ”மாமன் ஆடப் பணயம் மருகன் வைக்கொணாதோ? இதில் வந்த குற்றமேதோ?” என்று ஒரே அடியாக அடித்து விட்டான் துரியோதனன ...

செங்கதிர்த் தேவன் சிறந்த ஒளியினைத் தேர்கின்றோம்-அவன்எங்கள் அறிவினைத் தூண்டி நடத்துக! ...

தன்னைத் தின்ன வரும் தவளையைக் கண்டு சிங்கம் சிரித்துக் கொண்டே அருள் செய்வது போலல்லவா அவர்கள் இவனை மன்னித்து அன்பு செலுத்துகிறார்கள் ...