அருகில் படுத்து நிச்சிந்தையாய் உறங்கிப் போனவளை சந்தேகமாய் உற்றுப்பார்த்தேன். நானும் கூட நல்லவனாக...அன்பானவனாக மட்டுமே இருக்கிறேன். இவளுடைய ரசனைகளைப் புகழ்வதில்...வளர்ப்பத...
இத்தனை நாட்கள் அதை மனத்தில் வைத்திருந்து .....ச்சே.....அன்றே கண்டித்திருந்தால் கூட வருத்தம் வந்திருக்காது ஜானாவிற்கு. இவ்வுளவு நாட்கள் கழித்து இப்போது சொல்லிக்காட்டுகிறான...
தனக்கு எதுவும் செய்யவில்லை என்ற மனக்குறை அதிகம்தான் சரவணனுக்கு. இன்று அவனுடன் இருக்கும் போது அடிக்கடி சொல்லிக் காட்டுவான். மனசுக்குள் வருத்தம் வரும். ஒற்றை ஆளாகிப் போன அவ...
எட்டு மணிக்கு முன் எழுந்திராத தான் இப்படி நாலரைக்கெல்லாம் எழுந்து கொண்டு எப்போது விடியும் எனக் காத்திருப்பது அவனுக்குக் கொஞ்சம் விநோதமாகவும் குறுகுறுப்பாகவுமிருந்தது